Οι Μουσουλμάνοι της ευρύτερης περιοχής της Αλεξανδρούπολης χωρίζονται στους ντόπιους πληθυσμούς που εξακολούθησαν να διαμένουν στη περιοχή μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας (καθώς δεν κρίθηκαν ανταλλάξιμοι όπως και όλοι οι Μουσουλμάνοι της Θράκης) και στους πρόσφυγες οι οποίοι ήρθαν στη περιοχή μετά τη συνθήκη της Λωζάνης από διάφορα μέρη της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επίσης κάποιοι πρόσφυγες Μουσουλμάνοι ακολούθησαν τους ελληνικούς πληθυσμούς κυρίως των Αινιτών και Αδριανουπολιτών - Καραγατσιανών στους οποίους εργαζόταν ως βοηθοί σε αγροτικές και οικιακές δουλειές.
H μουσουλμανική κοινότητα της Αλεξανδρούπολης διαμένει κυρίως στην οδό Άβαντος και πέριξ αυτής. Η παλαιότερη γειτονιά της κοινότητας ήταν πίσω από τα Καραγατσιανά και γύρω από το τέμενος το οποίο βρίσκεται στα ανατολικά της πόλης. Το τέμενος Selahaddin Camii χρονολογείται περίπου στα 1890-95 και είναι χτισμένο από πέτρα. Στο χώρο του λειτουργεί το μειονοτικό σχολείο και επίσης υπάρχουν μαρμάρινοι τάφοι εκ των οποίων ο ένας είναι του στρατηγού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Φαΐεκ Χουσεΐν Πασά.
