Η εβραϊκή κοινότητα της Αλεξανδρούπολης ήταν από τις πρώτες που δημιουργήθηκαν στο τότε Δεδέαγατς και ακολούθησε όλη την πορεία της ιστορίας της πόλης. Οι εβραίοι της Αλεξανδρούπολης ήταν Σεφαραδίτες και οι τόποι προέλευσης τους αποτελούν σύμφωνα με τα ευρήματα κυρίως η Αδριανούπολη, η Θεσσαλονίκη, η Κωνσταντινούπολη, η Σόφια κ.α. Κατοικούσαν σε σημερινές κεντρικές οδούς της πόλη και όταν έγινε η Συναγωγή το 1903 (στην Μαζαράκη στο χώρο που σήμερα στεγάζεται η Χριστιανική Εστία η κοινότητα συσπειρόιθηκε γύρω από αυτή.
Η παρουσία τους στη πόλη κόπηκε ξαφνικά το βράδυ της 3ης Μαρτίου 1943 όπου μαζί με τους ομόθρησκούς τους, όλων των περιοχών της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας, συνελήφθησαν από τις Γερμανο-Βουλγαρικές Αρχές Κατοχής και εστάλησαν στα ναζιστικά στρατόπεδα του θανάτου, όπου και εξοντώθηκαν βάναυσα. Τότε αριθμούσαν σε 150 άτομα οι οποίοι εξοντώθηκαν. Δύο οικογένειες, οι οποίες είχαν προλάβει και εγκατέλειψαν την πόλη πριν τη σύλληψη των ομόθρησκών τους, κατάφεραν και επέστρεψαν στην Αλεξανδρούπολη.
Στη πόλη εργαζόταν ως έμποροι υφασμάτων, υαλικών και μερικοί από αυτούς ήταν αργυραμοιβοί. Κατοικούσαν κοντά στη συναγωγή όπου ήταν το λατρευτικό και πολιτιστικό κέντρο της κοινότητας και βρισκόταν στην οδό Μαζαράκη. Σήμερα στο χώρο της Συναγωγής βρίσκεται η Χριστιανική Εστία. Το τελευταίο διάστημα ανακαλύφθηκαν τα νεκροταφεία της κοινότητας και η έρευνα γι’ αυτά είναι σε εξέλιξη.